Gospel Implications/hy
From Gospel Translations
| Line 1: | Line 1: | ||
| - | + | '''Ավետարանի Եզրակացություններ''' === | |
===== Աոաճնորթել ձեր Անթամներին որ Մըտածեն եւ Ապրեն Աւետարանի Ճշմարտութեան մեջ ===== | ===== Աոաճնորթել ձեր Անթամներին որ Մըտածեն եւ Ապրեն Աւետարանի Ճշմարտութեան մեջ ===== | ||
Revision as of 17:13, 17 July 2008
Ավետարանի Եզրակացություններ ===
Աոաճնորթել ձեր Անթամներին որ Մըտածեն եւ Ապրեն Աւետարանի Ճշմարտութեան մեջ
Տեղային եկեղեցի առողջ է աստիճանը դա: ( 1 ) Դրա հովվապետը ուսուցիչը կարողանալ է ճշտորեն , արդյունավետ և' ընդարձակորեն նրանց մարդկանց իրական կյանքերում են ներկայացնում արջին ավետարանականը; եւ (2) իր ժողովորդը ունէնալ խոռ անծնական ըմբռնում եւ առժեքը ավետրանի համար, որ ամեն օր կարողանան ապրեն ավետարանի լավությունով: Ես սա կըկոչեմ կենտրոնական գործունեությունը ավետարանից:
Ցեռք բերել այս նպատակը կարեոր է պարզ կերպօվ ըմբռնել ավետարանի եւ դավանաբանական եւ վարքի միջն: Մենք կարող էնք այս միացումները կոչի “ավետարանական ճշմարտություներ“ եւ “ավետարանկան վարք“ համապատասխան:
Երեվակաեցեք երեք համակենտրոն շրջաներ: Մեջտեղը կըբընակվի աւետարանը, հնարավոր է որ այս տեղ ներկայացնել Կոր. Ա. ԺԵ:3 - “Թէ Քրիստոս մեր մեղքերի համար մեռաւ:” Այս պարզ նախաղասությունը կըխոսի մեր իրական մեղքի մասին, անհրաժեշտության աստվածային պատիժը, և' փրկության հրաշալի մատակարարման մասին Քրիստոսին աստծու կողմից երկնածին ցասկոտությունից: Պողոս առաքեալ կըկոչ է սա “բարի լուր“, որպես “առաջին կարեոր” նյութը, եւ մենք լավ գիտենք առաջնությունը որ կըհանձնե այս ուղերձին իր քարոզի եւ գրելու մեջ (համեմատեցեք Կոր. Ա. Բ:1-4): Հետեվաբար, նա կենտրոնական է: Բայծ որպեսի սա ունենա կենդրոնական գործունեություն նա պետք է կապակցիլ այն տեղ ուր ժողովուրդ ապրումեն իրենց կյանքը իր շրճանում:
Այս մեզի կբերե երգըրորթ շրջարանին, ավետարանական ճշմարտությունէրին: Նրանք ավետարանի հատուկ, հաստատուն դավանաբանական եզրակացություններ էն; կամ, ինչպես Պողոս առաքեալ կըկոչ է սա, “վարդապետությունը որ կդառցնե դեպի (վերցնել նրա կաղապրից) փառավոր ավետարանին“ (Տիմ. Ա. Ա:10-11): Այս ավետարանական ճշմարտություները հատկապես ներկայացնէլ ավետարանը իրենց միտքին; դա օգտակար է նորոք է միտքը որպեսի մեր մտացելակերպը դարծյալ ծեվ վերծվի ավետարանի ճշմարտությունով:
Որքան ել մենք եթադրենք, Հռովմայեցիս գիրքը լ՛ցված է այս ավետարանի ճշմարտությունէրով: Թույլ տվեք տամ երեք օրինակներ:
(1) Հռովմայեցիս Ե:1 Պողոսը կըսե, “Արդ մենք՛ հաւատքով արդարացած լինելով Աստուծոյ հետ խաղաղութիւն ունինք՛ մեր Տէր Յիսուս Քրիստոսի ձեռովը:” Տեղեկացեք համարի տրամաբանությունը: Մի բան կըհետեվե հիմնական ճշմարիտ ավետարանից: Մեր խաղաղությունը Աստուծոյ հետ ունենալը կապված չէ մյակ ավետարանին, բայց սա ուժեղ է ավետարանով—մեկ “ավետարանի ճշմարտությունը”: և հասկանալ այս ավետարանի ճշմարտությունը is մաս է համաձայնեցնել մեկի խորհրդածումը փառավոր Ավետարանի:
(2) Հռովմայեցիս Ը:1 կըկարթանք, “Ուրեմն հիմա դատապարտութիւն չ՛կայ Յիսուս Քրիստոսումը լինողների համար”: Նորից, տեղեկացեք վեճը: Պողոսը այս տեղ չի ներկայացնում միայն ավետարանը բացի մի բան որ “այժմ “ ճիշտ է ավետարանի պատճառով: Իսկ առաջարկելքը զարմանալի է! Երբ հավադացյալը լիովին ըմբռնէ սա հեղափոխություն կունենա իրենց մտայն աշխարի և ավետարանը ուժեղ դեր է ունենալու իրենց համար:
(3) Պետք է որ գերադասում տալ Հռովմայեցիս Ը:32: “Ան որ չխնայեց իր իսկ Որդիին, հապա մատնեց զայն մեր բոլորին համար, ի՞նչպէս անոր հետ նաեւ պիտի չպարգեւէ մեզի բոլոր բաները:“ Տեղի ունեցեք այտ բառեռը “նաեվ” եւ “անոր հետ:” Նրանք կխոսին մի բանի մասին որ կըաճե ավետարանից: Երբ ժողովուրթը տեսնեն միացումը ավետարանի ճշմարտությունը (“Ան որ չխնայեց իր իսկ Որդիին, հապա մատնեց զայն մեր բոլորին համար“) եւ այս ավետարանի ճշմարտությունը վերաբերյալ է Աստըծօ ողորմած նախապատրաստումը մեր բոլոր պետկերի համար որ մեզի սրբացնել (համար 28-29), ավետարանը գործունեություն կունենա իրենց արորյա հավատքը Աստծու նախապատրաստում:
Բայծ ոչ միայն աւետարանի միճեվ մեր խորհրդածումը կերպարանք կվերցնվի, այնպես ել կան մեծ աւետարանի վարքի եզրակացություններ: Աւետարանը ոչ միայն կընորքէ մեր միտկը, իսկ նույն պես տեղեկացնում է մեր կերպարանքը: Աստվածաշունչը կապահովե բազմաթիվ օրինակներ այս աւետարանի հմուտ ապրուստօվ: Գաղ. Բ:14 Պողոսը կ՛հանդիմանի Պետռոսի կերպարանքի համար որը “ուղիղ չեն ընթանար աւետարանին“ եւ Ֆիլ. Ա:27 նա կըստիպէ հավատացյալներին “Միայն թէ Քրիստոսի աւետարանին վայելող կերպով գնացէք:” Ուրիշ խոսկօվ, մեկ ճանապարներից որ աւետարանը պետք է գործունեություն ունենա պետկ է տեղեկացնել հատուկ վարքերը: Այդպես, մենք պետք է որ կարթանք մեր Աստովացաշունչը այն պեսի որ հայտնաբերենք այդ միացումները: Օրինակ, երբ Պողոսը կըխնդրէ Կորնթացիներուն որ “Փախեք պոռնիկութիւնիցը” նա իր պարզ հիմքի խնդրանքը աւետարանի վրայե--“եւ ձերինը չէք; Որովհետեւ մեծ գնով գտուեցաք: Ուստի փառաւորեցէք Աստուծուն ձեր մարմնումը” (Կոր. Ա. Զ:18-20): Երբ նա կստիպէ որ ներել նա որոշակի աքսորումը աւետարանին ինչպես շարժառիթի եւ կերպի պես (Եփե. Ե:25): Երբ նա կըկանչէ Կորնտացիներուն որ միշտ առատածեռ լինեն նա explicitly գհիչեցնե նորանց Աստըծօ առատածեռունը ավետարանում (Կոր. Բ. Ը:7,9; Թ:12-13, 15): Կարողենք տալ շատ ավելի օրինակներ: Վերջին հաշվով, բոլոր Քրիստոնական վարքը պետքէ ավետարանից փըխի; այնե ռամանակ երբ շատ կաշխատինք որ չեղյալ համարել հոգնությւոնը, կապերը պետկէ մյանան ժողովուրդի կյանքի մեճ:
Ամենա քարծր կոչերից մեկը եւ ամենաշատ կարեոր անելիքները հովվապետ-ուսուցիչը պարզ ցույց տալ այս միացումները որ պեսի ժողովուրթը հատուկ հաղորդագրությունով եւ խելացի կերպարանքով ավետարանը ըմբռնեն մըտքով եւ վարքով: Այսպիսով ավետարանը կըդառնա գործունեություն կենտրոնի անհատ Քքրիստոնյաի եւ Տեղային եկեղեցի:
